สวัสดีครับ
สัปดาห์สุดท้ายของการทำงานปีนี้มาถึงแล้ว ผ่านไปไวจริงๆ เหมือนยังเพิ่งทำอะไรตอนต้นปีอยู่เมื่อไม่นานนี้ คนอายุยังน้อยเค้าจะนับเวลาที่ผ่านไปแต่ละปีว่าช้าเหลือเกินอยากจะโตๆให้ไวๆทำมาหาเงินเองได้เงินมากๆจับจ่ายโน่นนี่ เฝ้านับวันให้ถึงปีใหม่ไวๆ อยากโตๆ คนอายุมากหน่อยก็จะนับว่าเวลายังจะเหลือเท่าไหร่ อะไรยังไม่ได้ทำแต่อยากทำบ้างต้องหาเวลาทำ เพราะไม่มีใครรู้ว่าเวลาสุดท้ายของเราจะมาถึงตอนไหน สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อีกคนเห็นดาวอยู่พราวพราย เรื่องของโลกจริง ๆครับ
ช่วงสัปดาห์นี้ต่อสัปดาห์หน้าหลายคนก็จะมีการเดินทางกลับบ้าน หรือท่องเที่ยวพักผ่อน ในเทศกาลปีใหม่ ก็ขอให้เดินทางด้วยความปลอดภัย อย่าประมาท ไปกลับปลอดภัยทั้งตนเองและผู้คนรอบข้างครับ ไม่ใช่เฉพาะแต่เราที่เดินทางกัน คนอื่นอีกมากมายที่เดินทางย้ายที่กันทั่วประเทศไทยนี้ เราว่าเราไม่ประมาทอาจจะเจอคนอื่นพาทุกขลาภมาให้ ก็ต้องระวังเป็นสองเท่าครับ เตือนกัน ดูแลกันไป คอยรั้งคอยดึงไม่ให้ไถลไถเถือกนอกลู่นอกทางกันครับ
ปีใหม่กลับมาพร้อมที่จะลุยงานต่อ อะไรที่เป็นบทเรียนที่เกิดในปีนี้ถ้าแก้ไขป้องกันได้ก็จะทำให้การทำงานเราดีขึ้นไปอีก เป็นส่วนร่วมของความภาคภูมิใจการก่อสร้างแท่นขุดเจาะน้ำมันที่ใหญ่ที่สุด(ที่จะถูกสร้างในผืนดินไทยโดยคนไทย ไม่ใช่สั่งทำมาจากต่างประเทศแล้วลากมาติดตั้ง) งานมโนราที่เราทำอยู่คืองานที่ผมบอกครับ เรากำลังจะมีส่วนร่วมในการทำงานครั้งนี้ งานออลซีส์ก็เป็นอีกงานหนึ่งซึ่งยังไม่มีบริษัทคนไทยรายไหนทำมาก่อน อาจจะมีคล้ายๆแต่ไม่มากและเป็นรูปแบบการผลิตเต็มรูปแบบเช่นที่เราได้งานนี้มาครับ ในช่วงไม่เกินกลางปีหากบริษัทแม่ของเราที่ออสเตรเลียมีข่าวดีจากการประมูลงานใหญ่ระดับชาติอีกงานหนึ่งสำเร็จ เราจะมีงานเติมให้กับที่ช็อปและยาร์ดถึงปี 2015/2016 โน่นแหละครับเรียกว่าไม่แพ้งานแหลมฉบังกันเลยทีเดียว ที่ต่างกันคือ เป็นการทำงาน จัดการ บริหารและควบคุมโดยทีมงานของเราเอง ทีมงานที่มีการทำงานร่วมกัน แชร์ประสบการณ์และร่วมกันแก้ไขปรับปรุงสิ่งที่เราผิดพลาดมาเป็นองค์ความรู้เพื่อพัฒนาต่อไปอย่างต่อเนื่อง ผมเชื่ออย่างนั้นครับ ความเชื่อจะเป็นความคิด ความคิดจะเป็นการกระทำ การกระทำที่เกิดจากความคิดและความเชื่อในความสามารถของตนเองจะก่อให้เกิดผลของการกระทำที่ดีเสมอ ลูกค้ารายนั้นคือรายเดิมที่เราเคยทำงานใหญ่ให้มาแล้ว มันเป็นควสมท้าทายมากที่เขามีข้อกำหนดว่าคลัฟจะต้องแก้ไขปรับปรุงการทำงานในหลายๆส่วนงานม่ให้ซ้ำรอยเดิมอีก ถ้าเราพิสูจน์ให้เขาเห็นและเชื่อได้จริง ๆ งานมาแน่นอนครับ (นอกจากเงื่อนไขทางด้านธุรกิจอันต้องประกอบกันไป)
ใครที่ท้อแท้สิ้นหวังห่อเหี่ยวจากเหตุการณ์ใดๆก็ตาม มันกำลังจะผ่านไปครับ สิ่งนั้นมันจบลงแล้ว สิ่งใหม่ๆดีๆกำลังจะเข้ามาหาเรา เปิดใจยอมรับมันครับ เมื่อสิ่งดีๆผ่านเข้ามาเราจะรับมันเข้ามาไว้ได้เต็มๆมากกว่าใครๆ อะไรที่รกรุงรังหรือพาใจให้หันเหไปทางอื่นๆรีบสลัดมันทิ้งไปครับ มันจะเป็นตัวปิดกั้นพลังบวกของเรา เราได้ตัดสินใจเข้ามาร่วมงานกับที่นี่แล้ว เราคือส่วนหนึงของที่นี่ครับ ที่นี่จะดีจะเลวจะร้ายส่วนหนึ่งของการดีเลวหรือร้ายนั้นเกิดจากเราเสมอครับ เราไปเที่ยวบ้านเมืองที่เค้าสะอาดสะอ้านเราชื่นชมเขาว่าคนเขาดีไม่ทิ้งขยะมั่วซั่ว ตัวเราก็ไม่ทิ้งไปด้วย เราไปอีกที่หนึ่งที่บ้านเมืองสกปรกรกรุงรังเราก็อาศัยจังหวะนั้นร่วมทิ้งขยะเพิ่มไปกับเขาด้วย ที่ผมบอกก็คือ ไม่ว่าที่นั่นจะสะอาดหรือสกปรกเราคือส่วนของเหตุที่ทำให้เกิดผลนั้นเสมอครับ
เมื่อตอนที่อเมริกาจะส่งยานสำรวจอวกาศขึ้นไปดวงจันทร์ครั้งแรก ปธน.ไปตรวจเยี่ยมแท่นส่งยานฯพบลุงแก่ๆเดินกวาดพื้นแกร่กๆอยู่แกก็ถามว่า ลุงมาทำอะไรที่นี่ ลุงแกตอบว่า “ผมก็กำลังช่วยท่านส่งยานอวกาศไปดวงจันทร์ไงครับท่านประธานาธิบดี” นั่นคือความภูมิใจของคนทำงานแบบลุงคนนั้น ลุงคนที่ภูมิใจกับการมีส่วนร่วมกับงานที่ทำ ลุงคนที่ภูมิใจกับสิ่งที่ประเทศชาติจะได้จากการส่งยานอวกาศนั้นสำเร็จ ลุงคนที่พร้อมที่จะทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจเพื่อให้งานนั้นสำเร็จลงอย่างดีที่สุด ถ้าแกคิดว่าแกคือเศษๆของงานที่ไม่มีค่า ไม่มีคนต้องการ งานต่ำๆ หรืองานที่หาคนดีๆมาทำยาก แกก็คงทำงานแลกเงินไปวันๆ แกคงจะนั่งทดท้อต่อโชคชะตา แกคงจะตอบประธานาธิบดีว่า “ผมมันแค่นักการคนกวาดพื้นน่ะครับ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่เขาทำอะไรกัน”!!!!! ฟังแล้วหดหู่หัวใจครับ
ผมเคยคุยกับหัวหน้างานของเราคนหนึ่ง แกเล่าให้ผมและทุกคนฟังว่า แกภูมิใจมากที่ได้ใส่เสื้อยูนิฟอร์มของคลัฟ ทุกวันก่อนออกจากบ้าน แกต้องมายืนหมุนซ้ายหมุนขวาให้สาวข้างห้องเห็นก่อนว่าแกใส่เสื้อคลัฟ ไปทำงานที่คลัฟ ตีตบกระเป๋าเสื้อสองทีพั่บพั่บ ยืดอกตึงๆพองโตด้วยความภูมิใจในงานของเรา งานที่เรากำลังทำงานที่เขามีส่วนร่วมในความสำเร็จด้วยทุกๆโครงการ ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม ขับรถไปทำงานด้วยใจพองโต เห็นหน้าลูกเมียที่ได้รับผลพวงจากการทำงานที่นี่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุข กลับกันหลายคนนอกจะจะไม่ภูมิใจแล้วยังกำลังนั่งพร่ำบ่นด่าสรรหาสิ่งที่สารพัดจะแย่จะไม่ดีของที่ทำงานออกมาแลกเปลี่ยนกัน ผมนึกไม่ออกจริงๆว่าย้อนหลังไปตอนที่บริษัทโทรไปแจ้งข่าวว่าจะรับเขาเหล่านั้นเข้ามาทำงาน เขามีความรู้สึกแบบนี้กันไหมในตอนนั้นแล้วเขาตอบรับมาทำงานทำไม???? น่าแปลกใช่ไหมครับว่าทำไมคนคนเดิม ความรู้สึกก็เดิม ๆ ในเหตุกาณ์เดิม ๆ แต่มันเป็นพลังลบที่บั่นทอนเราเองครับ นั่นแหละที่น่าสนใจ ลองใช้เวลาทบทวนดูเองช่วงวันหยุดก็ได้ครับว่าเรากำลังเป็นลุงคนนั้นกวาดยานอวกาศ หรือ ใครก็ไม่รู้ที่มีประจุลบพอกพูนหาความสุขไม่ได้เลย เราเปลี่ยนได้ครับ…
ในโอกาสวาระดิษฐีขึ้นปีใหม่นี้ ผมขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มี โปรดอำนวยพรให้ทุกท่านและครอบครัวหรือสมาชิกสังคมเล็กๆของทุกคนประสบแต่ความสุขความเจริญ สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจและประสบผลสำเร็จจากการลงมือทำกิจธุระอันใดที่ต้องการทุกประการครับ
บุญรักษา
Taeysak's Zone 